Internal family systems Therapy
IFS / innerlijk kind-werk
IFS is wereldwijd één van de snels groeiende therapeutische modellen en is ontwikkeld bij Richard Schwartz. Binnen het IFS-model wordt verondersteld dat wij mensen, allemaal, een veelheid aan aspecten in ons hebben, in plaats van dat wij één enkelvoudige identiteit of persoonlijkheid hebben. We hebben als het ware een ‘innerlijke familie’ die bestaat uit verschillende ‘delen’ van ‘onze persoonlijkheid’.
Een deel van ons kan bijvoorbeeld bang zijn voor kritiek, terwijl een ander deel misschien juist verlang naar avontuur. Een deel van ons vindt gezondheid belangrijk terwijl een ander deel heel graag snackt of juist lekker op de bank een filmpje wil kijken. Gedurende een dag worden er steeds weer verschillende delen in ons geraakt en geactiveerd.
- Op zich niet meteen een probleem, maar de meeste mensen worden als het ware wat ‘ingenomen’ of ‘overgenomen’ door deze delen. Ze reageren dan vanuit een deel wat ‘geraakt is
- Bijvoorbeeld: Je krijgt kritiek op je werk en dat deel in jou wat niet tegen kritiek kan of bang is niet goed genoeg te zijn neemt het dan wat over waardoor jij gaat handelen vanuit deze geraaktheid: je gaat ineens iets vermijden, ruzie zoeken of bijvoorbeeld pleasen
IFS bekijkt de manier waarop deze delen zich verhouden met elkaar, hoe ze ons dienen, waar ze bang voor zijn, wat hun functie is. etc. Hierin zien we een innerlijk systeem ontstaan waarmee wij ons door het leven navigeren.
We hebben delen die we graag ‘leven’ (bijvoorbeeld een deel wat goed kan nadenken of kan genieten) en andere delen die we liever ‘verstoppen’ (bijvoorbeeld een innerlijke criticus of juist dat bange meisje/jongetje in ons). IFS bekijkt álle delen vanuit nieuwsgierigheid en oordeelloosheid en levert met het werkmodel een weg om weer meer innerlijk in harmonie te komen.
- Richard Schwartz ontdekte tevens dat alle mensen behalve verschillende delen in hun persoonlijkheidsstructuur, ook een ‘Zelf’ hebben. Een aspect in ons dat o.a. compassie, nieuwsgierigheid, openheid en helderheid vertolkt. Door steeds meer te leren vanuit ‘zelf-sturing’ te leven (en dit kun je leren door én zicht te krijgen op jouw verschillende delen, deze te leren kennen, er een band mee op te bouwen), wordt je steeds minder ‘overgenomen’ door delen en verschuift er iets van ‘automatische piloot’ naar ‘handbesturing’.
